ویتالیک بوترین: میم کوینها میتوانند برای اقشار ضعیف جامعه مفید باشند
امیرحسین ملک پور
ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، یکی از بنیانگذاران اتریوم، مزایای اجتماعی بالقوه میم کوینها را بررسی کرده و به احساسات جامعه ارزهای دیجیتال نسبت به این طبقه منحصربهفرد از داراییها میپردازد.
او در زمانی بینش خود را نسبت به میم کوینها به اشتراک گذاشته که بازار کریپتو با پیامدهای این توکنها از ظهور و رشد قیمت دوج کوین در سال ۲۰۱۵ تا بحث و جدل پیرامون میم کوینهای جدید شبکه سولانا دست و پنجه نرم میکند.
آیا میم کوینها واقعاً میتوانند ارزشی را ارائه دهند؟
بوترین چشمانداز خود را از یک دهه پیش بازبینی میکند، جایی که تصور میکرد صدور توکنها به راهی جدید برای تأمین مالی پروژههای عمومی و مهم تبدیل میشود. این مفهوم سومین کلاس از فناوری تامین مالی در مقیاس بزرگ را معرفی کرد که از بازارها و موسسات سنتی متمایز بود. او میگفت که توکنهایی مانند AntiCancerCoin و ClimateCoin میتوانند به طور مستقیم از حرکاتی مانند تحقیقات روی سرطان و حفاظت از محیط زیست حمایت کنند.
اکنون، شرایط به گونهای تکامل یافته که بازار کریپتو شامل میم کوینها نیز میشود. این دست از توکنها غالباً به دلیل کمبود محتوای قابل ارائه و حتی به دلیل پرورش جوامع منفی مورد انتقاد قرار میگیرند. پولینیا (Polynya)، محقق شبکه اتریوم، جامعه رمزارزها را به دلیل «فقدان یک قطبنمای اخلاقی» مورد انتقاد قرار داد. او از ظهور میم کوینهایی که نژادپرستی، تبعیض جنسیتی و سایر اشکال محتوای توهینآمیز را ترویج میدهند، انتقاد کرده است.
او استدلال میکند که این توکنها در درجه اول برای توزیع مجدد ثروت به زیان بسیاری از افراد استفاده میشوند و به نفع گروهی منتخب از مردم هستند. با این حال، ویتالیک بوترین فرصتی را برای مهار ماهیت آزاد میم کوینها و کسب نتایج مثبت از آنها میبیند.
او نمونههایی از کوینهای خیریه را برجسته میکند که به اقداماتی مانند تحقیقات ضدپیری و پروژههای فرهنگی کمک کردهاند. این پروژهها پتانسیل میم کوینها را برای حمایت از ابتکارات معنادار نشان میدهند.
بوترین گفت:
من برای تمایل مردم به تفریح و شاد بودن ارزش قائلم و ترجیح میدهم که فضای کریپتو با این جریان شکل گرفته همراه شود نه بر خلاف آن. بنابراین دوست دارم پروژههای سرگرمکننده با کیفیت بالاتری را ببینم که به طور مثبت به اکوسیستم و دنیای اطراف خود کمک میکنند (و نه اینکه فقط به جذب کاربر بپردازند). به این صورت طرز فکرهای متفاوتی به اشتراک گذاشته میشود.
او همچنین رویکرد جذابتر و فراگیرتری را از طریق «بازیهای رابین هودی» در نظر میگیرد. این بازیها سرگرمی را برای کاربر فراهم میکنند و با توزیع دوباره ثروت، به نفع فعالین کمدرآمد شکل میگیرند. او به موفقیت سیستم کسب درآمد با بازی (play-to-earn) در ارتقای وضعیت افراد محروم از نظر اقتصادی اشاره میکند و اظهار دارد که بازیهای سرگرمکننده و جذاب میتوانند به طور کلی محیطی مثبت را برای همه شرکتکنندگان ایجاد کنند.
بوترین در آخر گفت:
اگر هدف این است که تمایل مردم به تفریح کردن را برآورده کنیم، باید به جای کپی پیست کردن توکنهای موجود، روی ایجاد بازیهای پیچیدهتر و جذابتر تمرکز کنیم. بازیهایی که به طور ویژه برای بازیکنان کمدرآمد مفید هستند و به احتمال زیاد جوامع خود را در شرایط اقتصادی بهتری نسبت به زمانی که کار خود را شروع کردند ترک میکنند.
در اصل، ویتالیک بوترین از حرکت به سمت ایجاد میم کوینهایی که به طور مثبت به جامعه جهانی کمک میکنند، حمایت کرده است. دیدگاه او توسعهدهندگان را به چالش میکشد تا نوآوری را به روشهایی گسترش دهند که شاهد ارتقا وضعیت فعلی و اتحاد باشیم. او همچنین میخواهد که میم کوینها از سر تیتر انتقادات به ابزارهایی سرگرمکننده و مفید برای جامعه تبدیل شوند.
