سگویت (SegWit) چیست و چگونه کار می‌کند؟

مشکلات مقیاس پذیری به تدریج در طیف گسترده ای از شبکه های بلاک چین ظاهر می‌شود. سگویت (SegWit) به عنوان یک راه حل امیدوارکننده برای مقیاس پذیری و مدیریت حجم تراکنش‌ها مطرح شد. آیا سگویت راه حل قابل اعتمادی برای بهبود مقیاس پذیری در بلاکچین بیت کوین است؟ این مقاله به شما کمک می‌کند تا اطلاعات بیشتری درباره سگویت و نحوه عملکرد آن بدست آورید.

سگویت چیست؟

سگویت از دو کلمه ی seregate به معنای جدا کردن و witnesses به معنای شاهدان یا همان امضای معاملات در شبکه تشکیل شده است. از این رو سگویت یا segregated witness به معنای جدا کردن امضای معاملات است. سگویت یک نوع پردازش است که با حذف اطلاعات امضا در معاملات بیت کوین، باعث افزایش حجم بلاک در بلاکچین می‌شود. حذف قسمت‌هایی از اطلاعات باعث ایجاد فضا و حافظه برای معاملات بیشتر بر بستر بلاکچین می‌شود. بلاکچین بیت کوین از یک سیستم چندگانه استفاده می‌کند که در سراسر یک شبکه همتا به همتا توزیع شده است. این سیستم‌ها به گره‌ها معروف هستند و به عنوان کارشناسان تراکنش‌های بیت کوین عمل می‌کنند. تمام تراکنش‌های بیت کوین بر روی همه ی این گره‌ها کپی شده که باعث می‌شود هک غیر ممکن باشد.

اطلاعات معاملات از دو بخش ورودی‌ها و خروجی‌ها تشکیل شده که بین چندین گره به اشتراک گذاشته شده است. یک معامله ممکن است از یک یا چندین ورودی و خروجی تشکیل شده باشد. خروجی همان آدرس عمومی گیرنده و ورودی آدرس عمومی فرستنده است. فرستنده برای ارسال سرمایه نیاز به آدرس عمومی گیرنده دارد. حجم بیشتر فضای معاملاتی شامل امضاها و قسمتی از ورودی که تایید کننده دارایی‌های ارسال کننده است، می‌شود. در نتیجه یک بیت کوین از فرستنده‌ها به گیرنده‌ها در هر معامله منتقل می‌شود. زمانی که همه ی گره‌ها این معامله را تایید کردند، بلاک این معامله در زنجیره بلاکچین و همینطور در دفتر کل، ثبت و ضبط می‌شود.

خلاصه مطلب

• سگویت یک عملیات مربوط به بیت کوین و برای افزایش حداکثر اندازه بلاک در بلاکچین است.
• سگویت با حذف اطلاعات امضایی در معاملات بیت کوین باعث افزایش حداکثر اندازه بلاک می‌شود.
• سگویت خلاصه شده ی segregated witness به معنای جدا کردن امضای معاملات است.

تراکنش‌های بیت کوین چگونه کار می‌کنند؟

تراکنش بیت کوین انتقال بیت کوین از یک آدرس به آدرس دیگر است. تراکنش معتبر باید توسط فرستنده امضا شود. بیت کوین حساب ندارد. در عوض، قطعات بیت کوین با اندازه دلخواه همگی با آدرسی مرتبط هستند که توسط صاحب آن بیت کوین کنترل می‌شود و به این قطعات بیت کوین خروجی‌های تراکنش خرج نشده (UTXO) می‌گویند. هنگامی که یک ماینر تراکنشی را به یک بلوک اضافه می‌کند، آن را تایید شده در نظر می‌گیرند. برای کاربران بیت کوین، ارسال تراکنش به سادگی وارد کردن مبلغ و آدرس در کیف پول خود و انتخاب گزینه send است. آن‌ها لازم نیست نگران نکات فنی نحوه کار آن باشند. بیت کوین از رمزنگاری کلید عمومی برای اطمینان از یکپارچگی تراکنش‌‌های ایجاد شده در شبکه استفاده می‌کند. به منظور انتقال بیت کوین، هر شرکت کننده دارای جفت کلید عمومی و کلید خصوصی است که قطعات بیت کوین خود را کنترل می‌کند. کلید عمومی مجموعه ای از حروف و اعداد است که کاربر برای دریافت وجوه باید به اشتراک بگذارد. در مقابل، یک کلید خصوصی باید مخفی نگه داشته شود، زیرا اجازه مصرف هر گونه وجوه دریافتی توسط کلید عمومی مرتبط را می‌دهد. یک تراکنش دارای سه بخش اصلی است:

• ورودی‌ها : آدرسی که حاوی بیت کوینی است که شخصی می‌خواهد ارسال کند.
• خروجی‌ها: کلید عمومی یا آدرس بیت کوین.
• مبالغ: مقدار بیت کوینی که می خواهید ارسال کند.

بیشتر بخوانید: الگوریتم اثبات کار در بلاکچین چیست؟

چرا بیت کوین به طرح سگویت SegWit نیاز دارد؟

SegWit اساساً یک ارتقاء پروتکل برای شبکه بلاک چین بیت کوین است. به‌روزرسانی پروتکل ریشه‌های خود را در سال 2015 پیدا کرد و در درجه اول بر حل مشکل مقیاس‌پذیری در شبکه‌های بلاک چین تمرکز داشت. شبکه بیت کوین به طور متوسط ​​حدود 10 دقیقه طول می‌کشد تا هر بلوک جدید را تأیید کند. بنابراین، اندازه بلوک نقش مهمی در تعیین تعداد تراکنش‌هایی که هر بلوک می‌تواند تایید کند بازی می‌کند. در حال حاضر، شبکه بلاک چین بیت کوین می تواند تقریباً 7 تراکنش در ثانیه را پردازش کند. ایده اصلی پشت کار Segregated Witness بر سازماندهی مجدد داده‌های بلوک متمرکز است. با استفاده از SegWit، امضاها را از داده‌های تراکنش جدا می‌کنید. جداسازی امضاها از داده‌های تراکنش به ذخیره تراکنش های بیشتر در یک بلوک کمک می‌کند. در نتیجه، سگویت می‌تواند به راحتی از بهبود در توان عملیاتی شبکه پشتیبانی کند. ارتقای پروتکل سگویت در سال 2017 به عنوان سافت فورک شبکه بیت کوین اجرا شد و مزایای زیادی را به همراه داشت.

سگویت چگونه کار می‌کند؟

هدف اصلی سگویت بر بهبود ظرفیت تراکنش در شبکه‌های بلاک چین تمرکز دارد. به عبارت ساده، سگویت با جدا کردن یک تراکنش به دو بخش، به کاهش وزن تراکنش‌ها در یک بلوک کمک می‌کند. ارتقای پروتکل امضا جدا شده به نتایج موثر در تعداد تراکنش‌هایی که می‌توانند در بلوک‌ها قرار بگیرند، منجر شده است. از دو بخش تراکنش، قسمت اول شامل آدرس کیف پول فرستنده و گیرنده است. قسمت دوم تراکنش شامل امضاهای تراکنش یا داده‌های امضا است. سگویت به حذف داده‌های امضا از بلوک اصلی کمک می‌کند، در نتیجه از کاهش قابل قبول در اندازه تراکنش پشتیبانی ‌می‌کند و تراکنش‌ها فضای کمتری مصرف می‌کنند. سگویت، پردازش تراکنش سریع‌تر در هر بلوک را تضمین می‌کند. نکته مهم دیگر نحوه کار سگویت این است که مشکلات ناشی از چکش خواری در هش تراکنش ها حل می‌کند.

بیشتر بخوانید: تپ روت بیت کوین چیست؟

راهکارهای طرح سگویت Segwit برای بهبود مقیاس پذیری

دکتر پیتر وولی توسعه دهنده‌ی بیت کوین یک راه حل برای بیت کوین پیشنهاد داد. پیشنهاد او این بود که امضاهای دیجیتالی باید از معاملات حذف شوند. این پردازش به جدا کننده‌ی تاییدیه‌ها یا سگویت شهرت دارد. امضاهای دیجیتالی حدود 65 درصد فضای معاملاتی را اشغال کرده است. سگویت تلاش می‌کند اطلاعات مربوط به امضاها از قسمت ورودی خارج کرده و به انتهای معاملات منتقل کند. این تغییر باعث می‌شود حجم هر بلاک از حداکثر 1 مگابایت به 4 مگابایت افزایش یابد. این راه حل مشکل تاییدیه را نیز حل می‌کند. به این شکل که گیرنده ID فرستنده و اطلاعات انتقال را دریافت می‌کند و معامله تایید می‌شود. با حذف امضاهای دیجیتالی احتمال دستکاری و یا هک هم تقریبا غیر ممکن می شود.

طرح SigWit چه مشکلاتی دارد؟

یکی از مشکلاتی که بیت کوین از گذشته با آن مواجه است، سرعت انجام معاملات است. به این صورت که هرچه معاملات در حال انجام بیشتر می‌شود، بلاک‌های بیشتری هم باید به زنجیره اضافه شود. بلاک‌ها هر 10 دقیقه یک بار تولید می‌شوند و حجم آن‌ها حداکثر 1 مگابایت است. با توجه به این محدودیت تعداد مشخصی از معاملات قابل اضافه شدن به بلاک هستند. بلاک‌ها نشان دهنده ی حجم معاملات هستند و هر چه حجم شبکه افزایش یابد باعث تاخیر در پردازش معاملات و تاییدیه‌های آن‌ها می‌شود. در بعضی موارد تایید معاملات ساعت‌ها طول می‌کشد. تصور کنید از سال 2009 که بیت کوین ساخته شد تا کنون همه معاملات بیت کوین در بلاکچین ذخیره شده و موجود است. در طولانی مدت، اگر تغییری در شبکه بوجود نیاید سیستم پایدار نخواهد ماند.

برای مطالعه بیشتر: هاوینگ چیست؟

مزایا و معایب سگویت (Segwit) چیست؟

سگویت یکی از ویژگی‌های پروتکل بیت کوین است که اکنون توسط اکثر سرویس‌های مبتنی بر بیت کوین پذیرفته شده است. با این حال، مزیت سگویت برای بیت‌کوین فراتر از کوچک‌تر کردن بلوک‌ها و سریع‌تر کردن شبکه است. سگویت به عنوان اولین گام به سمت مقیاس پذیری برای بیت کوین و چندین شبکه اصلی ارزهای دیجیتال دیگر است. برای عملکرد شبکه بیت کوین، شبکه های بلاکچین سریع و کارآمد یک پیش نیاز مهم است و سگویت راه را برای مقیاس پذیری شبکه‌های بلاکچین و پذیرش گسترده هموار کرد.

سگویت یک پروسه‌ای برای تغییر در ذخیره سازی اطلاعات است که باعث می‌شود شبکه بیت کوین سریع‌تر و راحت‌تر عمل کند.

علیرغم این واقعیت که پذیرش تراکنش سگویت در شبکه بیت کوین در حال افزایش است و در ابتدای سال 2020 به بالاترین حد خود یعنی بیش از 65 درصد رسید، به دلیل اینکه سازگاری‌های احتمالی شبکه بیت کوین زمان بسیار بیشتری نسبت به شبکه‌های آلت کوین نیاز دارد. نقص دیگر این است که در حال حاضر همه از تراکنش‌های سگویت پشتیبانی نمی‌کنند. بحث مقیاس‌پذیری دلیل اصلی چندین هارد فورک از زنجیره بلوک بیت کوین در چند سال گذشته بوده است. برجسته ترین این فورک‌ها هارد فورک بیت کوین کش بود که در 1 آگوست 2017 انجام شد. بیت کوین کش دوباره در 15 نوامبر 2018 فورک شد و محدودیت اندازه بلوک شبکه را از 1 مگابایت به 8 مگابایت افزایش داد. باید ببینیم کدام نوع راه حل مقیاس پذیری در درازمدت در بین ارزهای دیجیتال بیشترین استفاده را خواهد داشت.

سخن نویسنده:

در این مقاله متوجه شدیم سگویت چیست و چه مزایایی دارد. هنوز ارز‌های دیجیتال راه طولانی را در پیش دارند و با بروزرسانی‌ها تلاش دارند مشکلات خود را برطرف کرده و پیشرفت کنند. هر چه این بروزرسانی‌ها بهتر انجام شود سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال هم افزایش می‌یابد. اطلاعات و نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.