نگاهی جامع به نحوه انجام تراکنش های بیت کوین

در دنیای همواره در حال تحول کریپتوکارنسی، ارز دیجیتال بیت کوین (BTC)، به عنوان پیشتاز در این حوزه شناخته می‌شود. از زمان معرفی آن در سال 2009 توسط شخص یا گروهی ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto)، بیت کوین نه تنها رویکرد ما به پول و معاملات مالی را دگرگون کرد، بلکه دروازه‌ای به سوی عصر جدیدی از فناوری به عنوان بلاک چین را باز کرده است.  در این مقاله به بررسی مفهوم تراکنش‌های بیت کوین، مباحث مقیاس‌پذیری و اندازه بلاک بیت کوین می‌پردازیم؛ فرآیندی که در قلب عملکرد این ارز دیجیتال قرار دارد و تحولات گسترده‌ای را در نحوه انجام معاملات مالی به همراه داشته است. از طریق درک این مفهوم، می‌توانیم بهتر دریابیم که چگونه بیت کوین توانسته است توجه جهانی را به خود جلب کند و چرا این ارز دیجیتال، به عنوان یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های قرن بیست و یکم، محسوب می‌شود.

تراکنش بیت کوین چیست؟

بیت کوین، به عنوان یکی از مشهورترین ارزهای دیجیتال، یک سیستم پرداخت غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک چین است که اجازه می‌دهد کاربران به صورت ناشناس و بدون نیاز به واسطه‌های مالی مانند بانک‌ها، مقادیر مشخصی از دارایی‌های خود را جابجا کنند.

در قلب این فرآیند، تراکنش بیت کوین قرار دارد که اساسا به معنی انتقال بیت کوین از یک فرستنده به یک گیرنده است. فرض کنید قصد خرید بیت کوین دارید و می‌خواهید پس از خرید آن را به کیف پول دوست خود انتقال دهید.

تراکنش های بیت کوین از طریق کیف پول‌های دیجیتالی انجام می‌شوند. در واقع شما با داشتن آدرس دیجیتالی گیرنده و مقدار بیت کوینی که قصد انتقال آن را دارید، می‌توانید تراکنش را آغاز کنید. این فرآیند به ظاهر ساده است؛ فقط با وارد کردن این اطلاعات و زدن دکمه “ارسال”، بیت کوین‌ها به سمت گیرنده حرکت می‌کنند. اما آنچه در پشت صحنه رخ می‌دهد بسیار پیچیده‌تر است.

وقتی یک تراکنش ایجاد می‌شود، ابتدا باید توسط شبکه کاربران بیت کوین که به “ماینرها” معروف هستند، تأیید شود. این فرآیند تأیید، به جای اینکه توسط یک نهاد مرکزی انجام شود، توسط هزاران ماینر در سراسر جهان انجام می‌پذیرد. ماینرها با استفاده از قدرت محاسباتی خود، تراکنش‌ها را بررسی و نسبت به اندازه بلاک بیت کوین، تأیید می‌کنند. این کار نه تنها به اطمینان از صحت و امنیت تراکنش‌ها کمک می‌کند، بلکه شفافیت لازم را نیز فراهم می‌آورد.

پس از تأیید تراکنش توسط ماینرها، اطلاعات آن در بلاک چین ثبت می‌شود. بلاک چین، که در واقع یک دفتر کل دیجیتالی در شبکه‌ غیرمتمرکز است، ثبت دائمی تمام تراکنش‌های بیت کوین را انجام می‌دهد. این فرآیند اطمینان می‌دهد که هر تراکنش به صورت دائمی و غیرقابل تغییر ثبت شود و به این ترتیب، امکان تقلب یا دوبار خرج کردن بیت کوین را از بین می‌برد.

مراحل یک تراکنش بیت کوین به چه صورت است؟

اکنون که دانستید تراکنش بیت کوین چیست، لازم است بدانید یک تراکنش بیت کوین در سه مرحله اصلی انجام می‌شود: امضا کردن، پخش کردن و تایید کردن. این مراحل به ترتیب از زمانی که یک کاربر تصمیم به ارسال بیت کوین می‌گیرد تا زمانی که تراکنش به طور کامل در شبکه بیت کوین تایید می‌شود، رخ می‌دهند.

امضا کردن

در مرحله اول یعنی ساختن یا امضا کردن، فرستنده تراکنشی را با استفاده از کلید خصوصی خود امضا می‌کند. این تراکنش شامل ورودی‌ها و خروجی‌هایی است که جزئیات مبادله را تعریف می‌کنند. ورودی‌ها نشان می‌دهند که فرستنده از کجا بیت کوین‌های خود را دریافت کرده است (یعنی منابع بیت کوینی که قصد ارسال آن‌ها را دارد)، در حالی که خروجی‌ها مقصد و میزان بیت کوینی که ارسال می‌شود را تعیین می‌کنند. این امضای دیجیتالی نشان می‌دهد که فرستنده مالکیت بیت کوین‌های مورد نظر را دارد و مجاز به انجام تراکنش است. همچنین، در این مرحله، مقداری بیت کوین به عنوان کارمزد تراکنش از حساب فرستنده کسر می‌شود.

پخش کردن

در مرحله دوم یعنی پخش کردن، تراکنش امضا شده در شبکه بلاک چین بیت کوین پخش می‌شود. این کار توسط کیف پول دیجیتال فرستنده انجام می‌شود. وقتی تراکنش در شبکه پخش می‌شود، نودهای شبکه (یا کامپیوترهایی که به شبکه بیت کوین متصل هستند) این تراکنش را بررسی و اعتبار آن را تایید می‌کنند.

 این بررسی شامل اطمینان از این موضوع است که فرستنده دارای بیت کوین کافی است و امضای دیجیتالی آن، معتبر است. پس از اینکه تراکنش مورد تأیید قرار گرفت، به محلی به نام Mempool منتقل می‌شود، جایی که تراکنش‌های معتبر اما هنوز تایید نشده نگهداری می‌شوند.

تایید کردن

تایید کردن، نقطه‌ای است که در آن ماینرها وارد عمل می‌شوند. ماینرها تراکنش‌ها را از Mempool نسبت به اندازه بلاک بیت کوین، انتخاب می‌کنند و در بلاک‌های جدید قرار می‌دهند. این بلاک‌ها دارای ظرفیت محدودی هستند، بنابراین ماینرها بر اساس کارمزد تراکنش‌ها، آن‌ها را انتخاب می‌کنند. 

سپس ماینرها در مسابقه‌ای برای حل یک معادله ریاضی و افزودن بلاک خود به زنجیره بلاک چین شرکت می‌کنند. هر ماینری که این معما را حل کند، بلاک خود را به زنجیره بلاک چین اضافه می‌کند و تراکنش‌های درون آن بلاک تایید می‌شوند. به این ترتیب، تراکنش بیت کوین به طور کامل تایید و نهایی می‌شود و بیت کوین‌ها به حساب گیرنده، انتقال می‌یابند.

نقش بلاکچین در ثبت یک تراکنش بیت کوین

بلاکچین که در واقع دفتر کل توزیع‌شده و غیرمتمرکز بیت کوین است، نقش کلیدی در ثبت و تأیید تراکنش‌های بیت کوین ایفا می‌کند. این فرایند شامل چندین مرحله است و هر مرحله به طور مستقیم با بلاکچین و نحوه عملکرد آن در ارتباط است.

مرحله اول شامل ثبت تراکنش است. کاربران با استفاده از کیف پول دیجیتال خود، تراکنش‌ها را ایجاد و ارسال می‌کنند. مرحله بعدی شامل انتظار برای پردازش توسط ماینرها است. در واقع ماینرها، تراکنش‌هایی را که می‌خواهند به بلاک‌های خود اضافه کنند، انتخاب کنند. پس از آن فرآیند ساخت بلاک در بلاک چین توسط ماینرها آغاز می‌شود. ماینرها تراکنش‌های انتخاب شده را به بلاک‌های خود اضافه می‌کنند. این بلاک‌ها شامل تراکنش‌های تایید نشده و برخی از ابرداده‌ها هستند. هر ماینر بلاک خودش را دارد و تلاش می‌کند تا آن را تکمیل کند. تراکنش‌هایی که در بلاک‌ها قرار می‌گیرند، بر اساس عواملی مانند کارمزد تراکنش انتخاب می‌شوند.

با اضافه شدن هر بلاک به بلاکچین، تراکنش‌های آن تایید می‌شوند و به طور دائمی و غیرقابل تغییر در دفتر کل بلاکچین ثبت می‌شوند. این فرآیند امنیت بالایی را برای تراکنش‌های بیت کوین فراهم می‌کند و اطمینان حاصل می‌کند که تمام تراکنش‌ها قابل ردیابی، شفاف و غیرقابل تقلب هستند. بلاکچین بیت کوین به این ترتیب نقش حیاتی در ایجاد یک سیستم پرداخت دیجیتالی مطمئن و امن ایفا می‌کند.

نحوه تایید تراکنش‌ها و ثبت بلاک‌ها در شبکه بلاکچین به وسیله ماینرها

تایید تراکنش‌ها و ثبت بلاک‌ها در شبکه بلاک چین بیت کوین یک فرآیند پیچیده و بنیادین است که امنیت و عملکرد شبکه بیت کوین را تضمین می‌کند. این فرآیند با یک کاربر آغاز می‌شود که تراکنشی را ایجاد و آن را به شبکه بیت کوین ارسال می‌کند. برای مثال، فرض کنید دوست شما از طریق نرم افزار کیف پول خود تراکنشی را ارسال می‌کند.

تراکنش ارسال شده به شبکه پخش می‌شود و به ماینرها، یا گروه ویژه‌ای از معامله‌گران در شبکه، می‌رسد. ماینرها ابتدا صلاحیت تراکنش را بررسی می‌کنند. این بررسی شامل تایید این است که کلیدهای دیجیتالی فرستنده قادر به دسترسی به ورودی‌های تراکنش (یعنی آدرس‌هایی که فرستنده قبلاً بیت کوین‌های خود را از آن‌ها دریافت کرده) هستند یا خیر. این فرآیند اطمینان حاصل می‌کند که فرستنده، مالکیت واقعی دارایی خود را، داشته باشد. تراکنش‌های مختلفی که تقریبا در یک زمان مشابه به شبکه ارسال می‌شوند، توسط ماینرها جمع‌آوری و در یک بلاک قرار می‌گیرند. هر ماینر در شبکه بیت کوین به دنبال این است که بلاک خود را تایید کند و آن را به زنجیره بلاک چین اضافه کند. برای این که یک بلاک به زنجیره بلاک چین اضافه شود، ماینر باید یک مسئله ریاضی پیچیده را حل کند. 

زمانی که یک ماینر موفق به حل این مسئله و تایید بلاک خود می‌شود، بلاک جدید به زنجیره بلاک چین اضافه خواهد شد و در شبکه پخش می‌گردد. سایر شرکت‌کنندگان در شبکه یا گره‌ها، باید بررسی کنند که بلاک جدید معتبر است؛ یعنی تمام تراکنش‌های موجود در آن از قوانین پروتکل بیت کوین پیروی می‌کنند و به درستی به بلاک قبلی ارجاع داده شده‌اند. پس از تایید این موارد، بلاک جدید به عنوان بخشی از زنجیره بلاک چین پذیرفته می‌شود و ماینرهای دیگر می‌توانند ادامه زنجیره را با ایجاد بلاک‌های بعدی تکمیل کنند.

انواع تراکنش‌های بیت کوین

انواع تراکنش‌های بیت کوین را می‌توان به دو دسته عمده تقسیم کرد: تراکنش‌های استاندارد و تراکنش‌های پیشرفته. هر کدام از این دسته‌ها شامل زیرمجموعه‌های مختلفی هستند که برای اهداف گوناگون در شبکه بیت کوین استفاده می‌شوند.

تراکنش‌های استاندارد

تراکنش‌های استاندارد در واقع تراکنش‌هایی هستند که از روال اصلی و اولیه بیت‌کوین پیروی می‌کنند. در ادامه به معرفی این دسته از تراکنش‌ها، می‌پردازیم.

• P2PKH -Pay to Public Key Hash

P2PKH مخفف “Pay to Public Key Hash” است و رایج‌ترین نوع تراکنش در شبکه بیت کوین محسوب می‌شود. در این نوع تراکنش، بیت کوین‌ها به یک آدرس خاص، که از هش یک کلید عمومی تشکیل شده، ارسال می‌شوند. این فرآیند امنیت را افزایش می‌دهد زیرا کلید عمومی تنها در زمان ارسال بیت کوین‌ها نمایش داده می‌شود.

• P2SH -Pay to Script Hash

P2SH مخفف “Pay to Script Hash” است و اجازه می‌دهد تراکنش‌ها به یک اسکریپت ارسال شوند به جای اینکه مستقیما به یک آدرس ارسال شوند. این روش برای ایجاد تراکنش‌های پیچیده‌تر مانند Multisig استفاده می‌شود و امنیت بیشتری فراهم می‌کند.

• Segregated Witness -SegWit

Segregated Witness، که به اختصار سگویت SegWit خوانده می‌شود، یک به‌روزرسانی است که برای حل مشکلات مقیاس‌پذیری بلاکچین، اندازه بلاک بیت کوین و کاهش کارمزد شبکه بیت کوین پیاده‌سازی شده است. این به‌روزرسانی شامل جداسازی امضاهای دیجیتالی (شاهدان) از بقیه داده‌های تراکنش است.

تراکنش‌های پیشرفته

تراکنش‌های پیشرفته در شبکه‌ی بیت کوین شامل تراکنش‌هایی هستند که از راه حل‌های نوینی برای انجام تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. در ادامه به بررسی این تراکنش‌ها می‌پردازیم.

• Multi-Signature -Multisig 

تراکنش‌های Multisig نیازمند امضای چندین طرف مختلف برای انجام یک تراکنش هستند. این نوع تراکنش برای افزایش امنیت و همکاری بین چندین طرف استفاده می‌شود، مانند تراکنش‌های مربوط به امور مالی مشترک یا امنیت اضافی برای کیف پول‌ها.

• Atomic Swaps

Atomic Swaps امکان تبادل مستقیم ارزهای دیجیتال بین دو شبکه بلاک چین مختلف را بدون نیاز به واسطه فراهم می‌کند. این فناوری امکان تبادل دارایی‌های دیجیتال را به صورت مطمئن و غیرمتمرکز ارائه می‌دهد.

• شبکه لایتنینگ (Lightning Network)

Lightning Network یک راه حل مقیاس‌پذیری است که بر روی بلاک چین بیت کوین ساخته شده است. شبکه لایتنینگ به کاربران اجازه می‌دهد تراکنش‌های سریع و با کارمزد بسیار پایین انجام دهند که با استفاده از کانال‌های پرداخت که خارج از بلاک چین اصلی هستند، عمل می‌کنند.

نحوه پیگیری یک تراکنش بیت کوین

پیگیری یک تراکنش بیت کوین از طریق استفاده از اکسپلورهای بیت‌کوین امکان‌پذیر است. این ابزارها به کاربران اجازه می‌دهند که جزئیات تراکنش‌های انجام شده در شبکه بیت کوین را مشاهده و بررسی کنند. یکی از معروف‌ترین اکسپلورها برای رهگیری تراکنش بیت‌کوین، وب‌سایت blockchain.com است که به کاربران این امکان را می‌دهد تا اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها، بلاک‌ها و آدرس‌های بیت کوین را جستجو کنند.

برای پیگیری یک تراکنش بیت کوین، ابتدا نیاز به داشتن TXID یا شناسه هش تراکنش (Hash ID) دارید. TXID یک رشته اختصاصی و منحصر به فرد است که به هر تراکنش در شبکه بیت کوین اختصاص داده می‌شود و به عنوان شناسه یا آیدی تراکنش شناخته می‌شود. با داشتن TXID، شما می‌توانید به وب‌سایتی مانند blockchain.com  مراجعه کنید و در بخش جستجو، TXID تراکنش خود را وارد نمایید.

با وارد کردن این شناسه در اکسپلور، اطلاعات مربوط به تراکنش مورد نظر شما نمایش داده می‌شود. این اطلاعات شامل جزئیاتی مانند مقدار بیت کوین ارسالی، آدرس فرستنده و گیرنده، تعداد تاییدات و زمان انجام تراکنش است. همچنین می‌توانید اطلاعات مربوط به بلاکی که تراکنش شما در آن قرار دارد را مشاهده کنید.

یکی دیگر از منابع مفید برای پیگیری تراکنش‌های بیت کوین، وب‌سایت Bitinfocharts.com است. این سایت نیز مشابه blockchain.com عمل می‌کند و اطلاعات دقیق و جامعی در مورد تراکنش‌های بیت کوین ارائه می‌دهد. استفاده از این اکسپلورها به شما کمک می‌کند تا دید کاملی نسبت به وضعیت تراکنش‌های خود داشته باشید و در صورت نیاز، اطلاعات دقیقی را برای پیگیری‌های بیشتر در دست داشته باشید.

عواملی که تراکنش بیت کوین را تحت تاثیر قرار می‌دهند

عوامل متعددی وجود دارند که بر تراکنش‌های بیت کوین تاثیر می‌گذارند، به ویژه در زمینه‌هایی مانند کارمزد تراکنش، ترافیک شبکه، حجم تراکنش، سرعت تراکنش و تایید آن. این عوامل به طور قابل توجهی بر تجربه کاربری در استفاده از بیت کوین تاثیر می‌گذارند.

• کارمزد تراکنش

کارمزد تراکنش یا همان کارمزد شبکه بیت کوین، یکی از مهم‌ترین عواملی است که بر سرعت تایید تراکنش‌های بیت کوین تاثیر می‌گذارد. کارمزد بالاتر به معنای اولویت بیشتر در پردازش تراکنش توسط ماینرها است. در شرایطی که شبکه شلوغ است، کارمزدهای بالاتر می‌توانند تراکنش را سریع‌تر به تایید برسانند.

• ترافیک شبکه و حجم تراکنش

ترافیک شبکه نیز تاثیر مهمی بر سرعت تراکنش دارد. هنگامی که ترافیک بالاست، تراکنش‌ها ممکن است برای مدت طولانی‌تری در استخر تراکنش‌های تایید نشده باقی بمانند. علاوه بر این، حجم خود تراکنش نیز مهم است. تراکنش‌هایی با داده‌های بیشتر ممکن است به فضای بیشتری در بلاک نیاز داشته باشند و از آنجایی که اندازه بلاک بیت کوین محدود است، کارمزد بالاتری را به همراه دارند.

• سرعت تراکنش و تایید آن

سرعت تراکنش و زمان لازم برای تایید آن به عواملی مانند کارمزد پرداختی و ترافیک کلی شبکه بستگی دارد. متوسط زمان تایید یک تراکنش می‌تواند از چند دقیقه تا چند ساعت متغیر باشد. در شرایطی که شبکه بسیار شلوغ است، تراکنش‌ها ممکن است نیاز به انتظار طولانی‌تری برای تایید داشته باشند. 

امنیت تراکنش‌های بیت کوین

امنیت تراکنش‌های بیت کوین یکی از جنبه‌های اصلی است که این ارز دیجیتال را محبوب و قابل اعتماد کرده است. امنیت شبکه بیت کوین از طریق چندین مکانیزم، به ویژه استفاده از کلیدهای خصوصی و عمومی و قابلیت پیگیری تراکنش‌ها، تضمین می‌شود.

کلیدهای خصوصی و عمومی مکانیزم‌های اصلی برای حفاظت از تراکنش‌ها و دارایی‌ها در شبکه بیت کوین هستند. هر کاربر در شبکه بیت کوین یک کلید عمومی دارد که به وسیله آن می‌توان بیت کوین‌ها را به آدرس مربوطه ارسال کرد. این کلید مشابه یک آدرس ایمیل است که کاربران می‌توانند آن را به صورت عمومی به اشتراک بگذارند. در مقابل کلید خصوصی مکانیزمی است که به کاربر امکان می‌دهد به بیت کوین‌های خود دسترسی پیدا کند و تراکنش‌ها را امضا کند. این کلید باید همیشه محرمانه نگه داشته شود. دسترسی به کلید خصوصی به معنای کنترل کامل بر دارایی‌های دیجیتال است.

امکان پیگیری تراکنش‌ها در شبکه بیت کوین یکی دیگر از ویژگی‌های امنیتی آن است. تمامی تراکنش‌های بیت کوین در بلاک چین ثبت می‌شوند و قابل ردیابی هستند. این بدان معناست که فرستنده و گیرنده هر تراکنش، مبلغ تراکنش و وضعیت تایید آن قابل مشاهده است. در مجموع، ترکیب این عوامل، امنیت بسیار بالایی را برای تراکنش‌های بیت کوین فراهم می‌کند. 

چشم اندازه و آینده تراکنش‌های بیت کوین چگونه خواهد بود؟

راه حل‌های لایه 2

راه حل‌های لایه 2 (Layer 2 solutions) به تکنولوژی‌هایی اطلاق می‌شود که بر روی بلاک چین بیت کوین ساخته شده‌اند، اما به صورت جداگانه عمل می‌کنند. این راه حل‌ها با هدف افزایش تعداد تراکنش‌هایی که شبکه می‌تواند پردازش کند و کاهش کارمزدهای مرتبط با تراکنش‌ها، طراحی شده‌اند. دو مثال برجسته از این راه حل‌ها عبارتند از شبکه‌ی لایتنینگ (Lightning network) و کانال‌های پرداخت.

ارتقای پروتکل‌های موجود

بهبود و ارتقای پروتکل‌های موجود در بیت کوین نیز بخش مهمی از آینده تراکنش‌های بیت کوین است. این ارتقاها شامل تغییراتی در نحوه عملکرد بلاک چین هستند که به منظور افزایش کارایی، امنیت و مقیاس‌پذیری شبکه انجام می‌شوند. سگویت (SegWit)، یک نمونه بارز از به‌روزرسانی پروتکل است که به بهبود کارایی تراکنش‌ها منجر شد.

راهکارهای کاهش تایید کارمزد تراکنش

کاهش کارمزد تراکنش‌ها در شبکه بیت کوین، موضوعی است که بسیاری از کاربران به دنبال راه‌حل‌هایی برای آن هستند. کارمزد تراکنش در بیت کوین، بر اساس حجم داده‌های تراکنش و شلوغی شبکه محاسبه می‌شود. در ادامه به چند راهکار برای کاهش کارمزد تراکنش در شبکه بیت کوین می‌پردازیم:

1. انتخاب زمان‌های کم ترافیک: یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای کاهش کارمزد تراکنش، انجام تراکنش در زمان‌هایی است که شبکه کمتر شلوغ است. معمولاً در این زمان‌ها، کارمزد مورد نیاز برای تایید تراکنش‌ها کمتر است.
2. استفاده از کیف پول‌هایی با قابلیت تنظیم کارمزد: برخی کیف پول‌ها امکان تنظیم دستی کارمزد تراکنش را به کاربر می‌دهند. این امکان به کاربر اجازه می‌دهد که در زمان‌های کم ترافیک، کارمزد کمتری را انتخاب کند.
3. استفاده از SegWit: آدرس‌های SegWit به کاربران اجازه می‌دهند تا تراکنش‌هایی با حجم داده کمتر که مناسب اندازه بلاک بیت کوین است، با کارمزد پایین‌تر انجام دهند.
4. بچینگ تراکنش‌ها (Transaction Batching): بچینگ به معنای ارسال چندین پرداخت در یک تراکنش واحد است. این کار باعث می‌شود حجم داده‌های هر پرداخت کاهش یابد و در نتیجه کارمزد کمتری برای کل تراکنش پرداخت شود.
5. استفاده از Lightning Network: برای تراکنش‌های کوچک، استفاده از شبکه لایتنینگ می‌تواند گزینه مقرون به صرفه‌ای باشد. در این شبکه، تراکنش‌ها خارج از بلاک چین اصلی انجام می‌شوند و کارمزدهای بسیار پایین‌تری دارند.

با در نظر گرفتن این راهکارها، کاربران می‌توانند هزینه‌های مرتبط با انجام تراکنش‌های بیت کوین را کاهش دهند، بدون اینکه بر امنیت و سرعت تراکنش‌های خود تاثیر منفی بگذارند.

فرآینده پیچیده در تراکنش بیت کوین

در پایان این مقاله، می‌توانیم به این مهم پی ببریم که تراکنش‌های بیت کوین نه تنها یک پدیده فناوری مالی بلکه نمادی از یک انقلاب در چگونگی انجام معاملات مالی در سراسر جهان هستند. از امنیت بالایی که با استفاده از کلیدهای خصوصی و عمومی و ثبت در بلاک چین فراهم می‌آید گرفته تا شفافیت و قابلیت پیگیری که از ویژگی‌های بارز این شبکه است، همه و همه نشان دهنده پیشرفت چشمگیر در عرصه مبادلات دیجیتالی است. تراکنش‌های بیت کوین، با وجود تمام پیچیدگی‌های فنی، یک پیام ساده دارند: امکان انجام معاملات مالی سریع، امن و بدون مرز. این تکنولوژی به ما نشان می‌دهد که آینده دنیای مالی می‌تواند به شکلی کاملا متفاوت از آنچه تا به حال شاهد بوده‌ایم، شکل بگیرد.